سقف کاذب قسمتی از معماری داخلی است که برای پوشش سقف اصلی (زیرسقف) به کار می‌رود. سقفی است غیر باربر که به دلایل فنی و معماری در ساختمان به‌کاربرده می‌شود.
در این صفحه با سقف کاذب، مزایا و معایب آن آشنا می شوید:
مزایای سقف کاذب
- اجرای صحیح سقف کاذب در ساختمان‌ها می‌تواند به میزان قابل‌توجهی مصرف سوخت را کاهش دهد.
- سقف کاذب با حذف بخشی از فضای مورد سرمایش و گرمایش میزان مصرف انرژی را که برای این منظور به کار می‌رود، کاهش می‌دهد.
- طبقات فوقانی می‌تواند از انتقال حرارت بین فضای داخلی و فضای خارج ساختمان بکاهد.
- استفاده از عایق‌های حرارتی در سقف‌های کاذب و اجرای صحیح و بدون درز در این‌گونه سقف‌ها تبادل حرارتی را کاهش می‌دهد.
- انسانی‌تر کردن مقیاس ساختمان
- پوشاندن برجستگی‌های سازه سقف
- ایجاد فرم‌های خاص و زیبای معماری و نورپردازی‌های ویژه
دلایل استفاده از سقف کاذب
مهم‌ترین دلایل استفاده از سیستم سقف کاذب را می‌توان به ترتیب زیر برشمرد
- ایجاد رویه‌ای برای پوشش قسمت زیرین سقف ساختمان
- ایجاد فضایی برای جاسازی تأسیسات و تجهیزات سبک‌وزن
- بهبود عایق‌بندی صوتی و یا حرارتی سقف هر طبقه از ساختمان
- ایجاد سقفی کوتاه‌تر برای فضاهای داخلی ساختمان
- زیبایی و استحکام فوق‌العاده سقف‌های کاذب P.V.C
معایب سقف کاذب
- یکی از معایب عمده سقف کاذب این است که می‌تواند ارتفاع اتاق را به میزان چند اینچ یا چند سانتیمتر کاهش دهد زیرا زیر سقف اصلی بکار برده می‌شود.
- نیاز به مراقبت‌های مکرر دارند و دارای عمر طولانی نیستند.
- سقف‌های کاذب بعد از مدتی نشست می‌کنند و پس از چند سال استفاده مکرر، رنگ‌پریده و چرک آلود می‌شوند.
- سقف‌های کاذب به‌اندازه سقف‌های قدیمی استحکام ندارند، به‌ویژه ازنظر بلایای طبیعی مانند زلزله ممکن است ناپایدار باشند. خطر دیگر این سقف‌ها سقوط اتصالات نصب‌شده است.
- منفی‌ترین مورد سقف‌های کاذب، پیشرفتی است که دارد بدین معنی که این سقف‌ها در هرجایی بین پنج تا هشت اینچ بکار می‌روند تا روکشی بر روی روشنایی و یا اتصالات دیگر باشند.
انواع سقف کاذب
سقف‌های کاذب عموماً به دو دسته تقسیم می‌شوند، سقف‌هایی که قابلیت دسترسی به فضای میان سقف اصلی و سقف کاذب را به‌راحتی مهیا می‌کنند و سقف‌هایی که دائمی هستند و برای دسترسی به پشت آن‌ها می‌بایست تخریب شوند. از سقف‌های دسته اول می‌توان به، سقف کاذب آی گلس، سقف دامپا و سقف گریلیوم اشاره کرد و در دسته دوم سقف‌هایی نظیر رابیتس و گچ و کناف جای می‌گیرند.
۱. سقف کاذب با رابیتس و اندود
این سقف پرکاربردترین نوع سقف کاذب می‌باشد. رابیتس، ورق فولادی مشبکی است که با مفتول یا سیم آرماتوربندی به شبکه فرعی متصل می‌شود. ویژگی مهم رابیتس آن است که اکثر ملات‌ها به آن می‌چسبند و ترک برنمی‌دارند. رابیتس در دو نوع مسطح و برجسته ساخته می‌شود. نوع مسطح در دهانه‌های کوچک و نوع برجسته در دهانه‌های بزرگ‌تر بکار می‌رود، برای اندودکاری روی کانال‌های کولر و تأسیسات نیز از رابیتس استفاده می‌شود.
2. سقف کاذب گریلیوم
سقف‌های گریلیوم نوعی سقف کاذب محسوب می‌شوند که در رده سقف‌های دکوراتیو قرار دارند. جنس این نوع سقف از ورقه‌های آلومینیوم، آهن و آلیاژ می‌باشد و به‌صورت سقف‌های متحرک و باز طراحی می‌گردد.
3. سقف کاذب آکوستیک
نوعی ایزولاسیون صوتی است که با مصالح مختلف نظیر پارچه چین‌دار، پلاک‌های گچی، پلاک‌های چوبی یا ورقه‌های مقوایی فشرده سفیدرنگ و سوراخ‌دار ساخته‌شده و در مکان‌هایی مانند سالن‌های سخنرانی، سینما و... که باید از انعکاس صوت جلوگیری شود استفاده می‌شود.
4. سقف کاذب چوبی
در این نوع سقف، قبل از اجرای لمبه‌کوبی، دور سقف با چهار تراش چوبی مناسب، کلاف کشی و تراز می‌شود. شبکه اصلی این نوع سقف از فولاد یا چهار تراش و شبکه فرعی آن چوبی است. لمبه‌های چوبی از جنس چوب نراد خارجی (روسی یا مشابه آن) هستند.
5. سقف کاذب پی‌وی‌سی
نوع دیگر از سقف کاذب که به‌صورت گسترده مورداستفاده قرار می‌گیرد سقف کاذب پی‌وی‌سی است جنس این دسته از سقف‌های کاذب پی‌وی‌سی می‌باشد که زیبایی بی‌نظیری را به محیط می‌بخشد.
6. سقف کاذب کناف
کناف، سازه فلزی یکپارچه‌ای است که روکش گچی یا سیمانی دارد و در کارهای ساختمانی برای سقف و دیوارهای خانه استفاده می‌شود. کناف به دلیل رنگ‌پذیری و طرح پذیری مناسب و همچنین سهولت استفاده، به‌صورت گسترده، در کارهای ساختمانی استفاده می‌شود.