طبق مقررات ملی ساختمان مبحث ۱۵، ضوابط انتخاب و نصب آسانسور، در ساختمان‌هایی با بیش از ۸ طبقه بالای ورودی اصلی یا با طول مسیر اصلی حرکت بیش از ۲۳ متر بالای ورودی اصلی، باید حداقل دو دستگاه آسانسور تعبیه گردد. برای ساختمانی با ۸ طبقه یا مسیری به ارتفاع ۲۳ متر باید سرعت آسانسور 63/. متر بر ثانیه در نظر گرفته شود. در ساختمان‌های ۱۳ تا ۲۰ طبقه یا با ۳۶ متر ارتفاع، حداقل سرعت آسانسور باید ۱ متر بر ثانیه باشد. از ۲۱ تا ۲۵ طبقه با طول ۸۰ متر مسیر حرکت، حداقل سرعت آسانسور باید ۱ متر بر ثانیه باشد. از ۲۱ تا ۲۵ طبقه با طول ۸۰ متر مسیر حرکت، حداقل سرعت آسانسور ۶/۱ متر بر ثانیه است و از ۲۶ تا ۳۰ طبقه یا تا ۹۵ متر ارتفاع، حداقل سرعت آسانسور استفاده‌شده باید ۵/۲ متر بر ثانیه باشد.
- ظرفیت یا میزان باری که آسانسور حمل خواهد کرد
- سرعت آسانسور
- استفاده و یا عدم استفاده از وزنه تعادل آسانسور
- تعداد طبقات
آسانسور وسیله‌ای است دائمی که برای بالا و پایین بردن دو سطح و یا بیشتر، بکار می‌رود. این وسیله شامل کابین برای حمل مسافرین و یا بار، داخل ریل‌های راهنمای صلب به‌صورت عمود یا مورب با زاویه کمتر از ۱۵ درجه نسبت به محور قائم، حرکت می‌کند. در حال حاضر یکی از مشکلات مهم ساختمان‌های بلندمرتبه، عدم پیش‌بینی فضای لازم برای آسانسور می‌باشد. لازم است در ابتدای طراحی ساختمان این فضا متناسب با تعداد آسانسور، ظرفیت و سرعت مناسب، با توجه به ارتفاع ساختمان، جمعیت ساکن و کاربری ساختمان‌ها پیش‌بینی گردد. مطالب یادشده را می‌توان به دو بخش عمده تقسیم کرد:
2. جداول اندازه‌های چاه و اتاقک (کابین) و موتورخانه با توجه به ظرفیت آسانسورها برای ساختمان‌های مسکونی، غیرمسکونی و بیمارستان‌ها همین‌طور آسانسورهای خودروبر می‌باشد.
لازم به ذکر است که طراحی آسانسور و تعیین اندازه‌های چاه آن، با تکیه‌بر استانداردهای معتبر جهانی بوده که موردقبول اکثر کشورهای اروپایی است.