واحد ECU همه کارکردهای آبگرمکن شامل کنترل دما، جرقه، جریان گاز و مدولاسیون را کنترل میکند؛ و همچنین مسئول ایمنی میباشد، با یک سنسور آتش و قطع کن خودکار گاز که هنگامیکه مشکلی وجود دارد عمل میکند؛ بنابراین وقتی شما شیر آب را هر جای خانه باز میکنید، سنسور جریان آب که به ای سی یو متصل است، جریان آب را تشخیص داده و پروسهی گرم کردن آب شروع میشود. سنسورهای جدیدتر، حداقل جریان را هم تشخیص میدهند. بعضی مدلها دارای فن احتراق هستند که هوا را برای پروسهی احتراق به داخل میکشند. در همین زمان، ECU جریان گاز را باز و جرقهزن را روشن میکند. جرقه زن تا زمانی که سنسور شعله، آتش را تشخیص دهد، جرقه میزند. در مواقعی که مشعل در عرض چند ثانیهی کم روشن نشود ای سی یو جریان گاز را برای جلوگیری از انباشتگی ناامن گاز قطع میکند.
پکیج شوفاژ دو مبدله پکیجهایی هستند که به دلیل دارا بودن دو مبدل حرارتی، (یکی برای سیستم گرمایش رادیاتورها و یک مبدل برای تأمین آب گرم مصرفی) جریان آب گرم در آنها پیوسته بوده که این امر باعث کاهش رسوب در مبدل و همچنین تأمین آبگرم بیشتر میگردد.
استفاده از یک پکیج گرمایشی برای دو واحد اداری که مصرف آب گرم چندانی ندارند در صورت متناسب بودن قدرت گرمایش پکیج با متراژ واحدهای مذکور و رعایت برخی تمهیدات فنی قابل انجام است؛ اما در خصوص واحدهای مسکونی با توجه به محدودیت تأمین آبگرم در پکیجها و نیز امکان مصرف آبگرم همزمان در دو واحد مسکونی، نصب یک پکیج گرمایشی برای دو واحد مسکونی هرچند متراژ کمی داشته باشند مناسب نیست.
تأمین گرمایش واحدها عبارت است از پکیج دیواری + رادیاتور یا پکیج دیواری + داکت اسپیلت یا پکیج دیواری + فنکوئل سقفی که برای تأمین هوای گرم در فصل سرد سال، باید آبگرم پکیج قادر به رسیدن و حرکت در کویل فنکوئل یا داکت اسپیلت باشد. در این صورت با توجه به محدود بودن هد یا فشار پمپ سیرکولاتور پکیجهای دیواری، لازم است محاسبه قطر لولهها و انجام لولهکشی سیستم گرمایش از محل پکیج تا کویل فنکوئل یا داکت اسپیلت دقیقاً بر اساس جدول لولهکشی سیستمهای بسته و زیر نظر کارشناسان تأسیسات انجام پذیرد تا آب گرم پکیج، قادر به رسیدن به کویل فنکوئل و داکت اسپیلت باشد.
ازجمله اولین مشخصههای اصلی پکیجهای چدنی وزن آنها بوده که برای هر مترمربع به 20 تا 30 کیلوگرم میرسد و ضریب انتقال حرارتی آنها به ازای یک درجه اختلاف حرارت، چیزی در حدود 10 کیلوکالری بر مترمربع است. رادیاتور چدنی برای کار در فشار 4 اتمسفر مناسب بوده و میتواند حداکثر درجه حرارت 110 درجه سانتیگراد را تحمل کند. لازم به یادآوری است که رادیاتورها را نمیتوان با سیستم پکیج دیواری مقایسه کرد؛ چراکه حجم زیاد آب و قدرت پایین پکیج دیواری نسبت به موتورخانه، مانع از گرم کردن و گردش آب به این میزان به پمپ و مشعل کوچک پکیج میشود و همینطور رادیاتورها زیبایی چندانی نداشته و دارای ظاهری زمختتر میباشند.
در صنعت سیستمهای مکانیکی دو نوع دیگ چدنی وجود دارد که با توجه به نحوه ساخت آنها تقسیمبندی میشود و هرکدام از این دو نوع دارای مزایا و معایب و کاربردهای خاصی بوده که در ادامه بهطور کامل آنها را موردبررسی قرار میدهیم:
در تولید بویلرهای یکپارچه از روش ریختهگری استفاده میشود که هیچگونه اتصالی در آن وجود ندارد و کاملاً یکپارچه میباشد. ظرفیت ساخت بویلر چدنی یکپارچه معمولاً بسیار کم است و همچنین از فشار کاری بسیار پایین نسبت به مدل دوم برخوردار است. بیشتر کاربرد این نوع بویلر چدنی در تولید آب گرم و سیستم خانگی میباشد و لازم به ذکر است که شرکتهای کمی در حوزه تولید این نوع از دیگها فعال میباشند.
در تولید این نوع بویلر چدنی مانند بویلر چدنی یکتکه از روش ریختهگری استفاده میشود. درواقع همانطور که از نام آن پیدا است، بویلر چدنی پرهای دارای پرههایی میباشد که دارای ظرفیتهای گوناگون میباشد. جالب است بدانید که ظرفیت دیگهای پرهای رابطه مستقیم با تعداد پرهها دارد بدینصورت که هرچه تعداد پرهها بیشتر باشد بهتبع ظرفیت بویلر چدنی نیز بیشتر میشود. تعداد پرههای تشکیلدهنده این دیگها متأثر از ظرفیت حرارتی موردنیاز است و هر چه به ظرفیت بالاتری نیاز باشد، لازم است که از دیگ چدنی با پرههای بیشتر استفاده به عمل آید. این پرهها میتواند بهصورت افقی و یا عمودی ساخته شود و معمولاً دارای یک پره جلو، یک پره عقب و تعدادی پره وسط وجود دارد که هرچه ظرفیت بالاتر باشد تعداد پرهها نیز بیشتر است. با توجه به همین مسئله نیز بهمنظور افزایش راندمان دیگ و استفاده حداکثری از انرژی حرارتی تولیدشده از احتراق ماده سوختنی، مجراهای خاصی در محیط پرهها تعبیه میشود که گازهای حاصل از احتراق با عبور از آنها، انرژی خود را به داخل دیگ منتقل میکنند.
در همین راستا لازم به ذکر است که فاصله بین پرهها انتهای با پرههای وسط متفاوت است اما در پرههای وسط همواره فاصله یکسان است و تمامی پرهها بهوسیله ای بوش به یکدیگر متصل میشوند.
تفاوت دیگ چدنی و فولادی ازجمله دغدغههای مهم افراد هنگام خرید این نوع از محصولات است. متداولترین جنس دیگهای آب داغ یا آب گرم چدن آتشخوار یا فولاد است؛ که هرکدام از این جنسها، کاربردها و مزایا خاص خود رادارند؛ که در این بخش از سازه افزار به بررسی آنها میپردازیم. در حالت کلی دیگ چدنی به طریق ریختهگری و به شکل پرهای ساخته میشود که با در کنار هم قرار گرفتن تعدادی پره متناسب با ظرفیت گرمایشی موردنظر ساخته میشود. در چنین حالتی گرمای حاصل از احتراق از بین پرههای دیگ چدنی عبور میکند و گرمای آن به آب داخل پرهها یا مخزن آب دیگ منتقل میگردد و معمولاً جهت استفاده در سیستمهای گرمایش با فشارهای پایین مناسب است. درحالیکه دیگ فولادی از ورقهای فولادی و برخلاف دیگهای چدنی و به شکل یکتکه ساخته میشود. چراکه دو شکل متداول دیگهای فولادی انواع واتر تیوب و دیگ فولادی فایر تیوب است. از انواع واتر تیوب جهت استفاده در مواردی که فشار کاری بالا دارند، مانند نیروگاهها استفاده میشود. درحالیکه دیگ فولادی فایر تیوب معمولاً بهمنظور تأسیسات گرمایشی در ساختمانهای بلند مورداستفاده قرار میگیرد.
با توجه به اینکه در این بخش از سازه افزار شمارا با قطعهای به نام بای پس پکیج آشنا نمودیم، لازم دانستیم تا نکاتی را نیز در باب خریداری قطعات و سیستم پکیج به شما عزیزان یادآور شویم که این موارد به شرح زیر میباشد: