در سطح شهر، انواع دریچه در روی زمین وجود دارد که برای کاربریهای مختلفی بکارگرفته میشوند.مثل: (آب و فاضلاب، تلفن، برق و …) منهول در واقع برای دسترسی آسان انسان به داخل کانال است و در آنها را با درپوش میپوشانند در شبکه های مخابراتی و انتقال و توزیع برق به منظور امکان دسترسی به کابل های مدفون از منهول (آدم رو) های بتنی استفاده می شود. ابعاد این منهول ها متناسب با نوع و تعداد کابل های ورودی و خروجی و همچنین عمق دفن کابل ها تعیین می گردد. این منهول ها از دو بخش اصلی بدنه و درب تشکیل شده اند که معمولاً هر یک از این دو بخش بصورت مجزا ساخته شده و در محل بر روی هم نصب می شوند.
جنس منهول های فاضلاب هم میتواند بسته به کاربردی که دارند متفاوت باشند
منهول بتنی نوعی از اتصالات است که برای اتصال چند شبکه و خط لوله به هم مورد استفاده قرار میگیرد. بعنوان مثال در سیستم فاضلاب برای آنکه چندین خط لوله فاضلاب را به یکدیگر متصل کنند و به یک مسیر هدایت کنند از منهول استفاده میشود و یا در سیستمهای مخابراتی برای دسترسی به مسیرهای کابلها در زیر زمین مورد استفاده قرار می گیرد.
با توجه به نوع کاربرد میتوان این منهولهای بتنی را از نظر مواد اولیه ساخت به شکل زیر خلاصه نمود.
از معایب این نوع منهول میتوان به موارد زیر اشاره نمود:
منهول آجری منهولی است که در گذشته مورد استفاده قرار می گرفته و به عنوان منهولی سنتی نام برده می شود.و از نظر قیمتارزانتر می باشد اما معایبی نیز دارد که میتوان به موارد زیر اشاره کرد :
دریچه های کامپوزیتی از رزین پلی استر، سیلیکا یا فیبر شیشه ای تولید شده و به عنوان دریچه های ضد آب شناخته می شود این دریچه ها برای مناطق ترافیکی وسیله نقلیه یا عابر پیاده تولید می شوند دریچه منهول کامپوزیتی به دیلیل مزیت هایی که داراست بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد.
دریچه منهول پلی اتیلنی و بطور کل استفاده از محصولات پلی اتیلن به دلیل پیشرفت هایی که رخ داده است بیشتر مورد توجه قرار گرفته است، منهول پلی اتیلن نوعی از اتصالات پلی اتیلن می باشد که در چند شبکه و خطوط انتقال آب مورد استفاده قرار می گیرد. موارد استفاده منهول پلی اتیلن می توان در فاضلاب شهری، خانگی و صنعتی وسیستم های مخابراتی نام برد، از این دریچه جهت ارتباط چند شبکه مورد استفاده قرار می گیرد.
چدن به آلیاژ هایی از آهن و کربن گفته می شود که از طریق ذوب مجدد سنگ آهن به همراه آهن و فولاد به دست می آید بسته به نوع کاربرد آن میزان کربن و سیلیسیم تا حد مطلوب کاهش داده می شوند. بیش از ۹۵ درصد وزن چدن را آهن تشکیل می دهد و عناصر آلیاژی اصلی آن کربن و سیلیسیم هستند که به طور معمول بین ۲ تا ۴ درصد کربن و ۱ الی ۳ درصد سیلیسیم دارد و به عنوان آلیاژی سه گانه شناخته می شود.