اجزای تشکیل دهنده بلوک بتنی عبارتند از : سیمان، مصالح سنگی (شن و ماسه) و آب، در صورت نیاز از مواد افزودنی مانند کفسازها و تولید کنندههای گاز برای تولید بلوک اسفنجی استفاده میشود. سیمان مورد مصرف در بلوک بتنی اغلب از نوع سیمانهای پرتلندمعمولی یا در مواردی پرتلند زودگیر است. در شرایط خاص، از سیمانهایی مانند سیمان روبارهای، سیمان آلومینیومی ، سیمان پرتلند نیز استفاده میشود.
موادی که در هنگام مخلوط بتن اضافه میشود غالباً به شرح زیر است.
مواد رنگی که از آنها برای تهیه بلوکهای بتنی رنگی استفاده میشود. شرایط مصرف این ماده باید مطابق مشخصات فنی خاص تعیین شده باشد.
مواد افزودنی برای کنترل گیرش بتن، که معمولاً برای کاهش زمان گیرش و تسریع در ایجاد مقاومت بتن از زودگیر کنندهها استفاده میشود. مصرف این ماده نیز باید مطابق مشخصات فنی خاص باشد.
مواد روان کننده و کنترل کننده گیرش بتن یا تقلیل دهنده رطوبت پذیری بلوک بتنی، مصرف این مواد نیز باید مطابق مشخصات فنی خاص باشد.
مواد حباب ساز که برای تهیه بلوکهای بتنی مقاوم در مقابل آب و هوای متغیر و سخت مورد استفاده قرار میگیرد. مصرف این گونه مواد نیز مطابق مشخصات فنی خاص مجاز خواهد بود.
این نوع بلوک های بتنی کاملاً متراکم می باشند و از آن به عنوان بلوک باربر و توپر حتی در زیر عایقکاری به صورت پی و کرسی چینی استفاده میشود. این نوع بلوک دارای وزن بیش از ۱۴۰۰ کیلو گرم در متر مکعب وتاب فشاری بیشتر از ۱۴۰ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع است.
وزن یک مترکمعب آن بین ۷۰۰ – ۱۴۰۰ کیلوگرم است، و به عنوان بلوک باربر و غیر باربر و در نمای ساختماناز آن استفاده میشود. این نوع بلوکها دارای تاب فشاری متوسط بیشتز از ۷۰ کیلوگرم بر سانتیمتر مربع است .
وزن یک متر مکعب آن کمتر از ۷۰۰ کیلوگرم است و به عنوان بلوک غیر باربر یا پرکننده مانند دیوارهای تقسیم یا داخل قابهای نگهدارنده از آن استفاده میشود.
ابعاد و اندازه بلوک بتنی با توجه به نحوه کاربرد، ضرورتهای تولید و شکل فیزیکی آنها تعیین میشود. وزن بلوک نیز با در نظر گرفتن متوسط توانایی جسمی یک فرد برای حمل و نقل بلوک محاسبه و توصیه میشود. برای حمل بلوکهای سنگین با استفاده از دو دست ۳۲ کیلوگرم و برای بلوکهای سبک با استفاده از یک دست حدود ۹ کیلوگرم در نظر گرفته میشود. ضرورتهای تولیدی از نظر اقتصادی و خط مکانیکی تولید با رعایت این توانایی به اضافه سرعت و راحتی بلوک چینی، میزان ملات شکل و ابعاد آن طراحی و تنظیم میشود.
مصالح بنایی مخصوصاً بلوک بتنی در مقابل تغییرات میزان رطوبت و همچنینی درجه حرارت تغییر حجم میدهند. اگر چه این تغییرات به ظاهر کوچک هستند ولی باعث ایجاد ترک روی نازک کاریها و حتی بعضی مواقع صدمات سنگینتری به بنا میشوند. و لازم است در طراحی جزئیات ساختمانی برای به حداقل رساندن این تغییرات و کنترل آنها پیش بینیهای ضروری انجام شود.
دیوارهای حایل در بیشتر پروژههای مربوط به راه و ساختمان مانند انبارها و مخازن، استخرها، جادهسازیها و در بسیاری موارد دیگر مورد استفاده قرار میگیرند. دیوارهای حایل از بلوکهای بتنی، بسته به موقعیت و شرایط باربری ممکن است به صورت مسلح و غیرمسلح طراحی و اجرا شوند.
توصیه میشود که دیوارهای حایل غیر مسلح در شرایطی مورد استفاده قرار گیرند که متکی به بار خود باشند. در غیر این صورت لازم است با برآورد میزان نیروهای خمشی از راه های مختلف تعریف شوند. در این شیوه دیوار چینی، عایقکار به شکل افقی در زیر دیوار به کلی ممنوع است و در شرایط ضروری باید از روش زهکشی آبهای سطحی و زیرزمینی میزان رطوبت را تقلیل داد.
میزان میلگردگذاری و مشخصات سازه ای مطابق شرایط و مقدار نیروهای وارده، بر حسب ضوابط و محاسبه و بر آورد خواهد شد. در دیوارهای حایل مسلح، در نظر گرفتن درز قابل کنترل است و باید توجه داشت که پشت دیوار حداقل ۱۰ روز پس از اتمام دیوار چینی پر شود.
برای بلوک چینی با بلوک بتنی به صورت دیوار حصار بسیار رایج است. از نظر سازهای نیز این نوع دیوار بسایر ساده است. زیرا باری به جز وزن خود ندارند و ایستایی آن عمدتاً به میزان ارتفاع و طول دیوار بستگی دارد که لازم است در مقابل فشار باد مقاومت کافی داشته باشد.